طرحهای اصلی دیپلماسی عمومی ایالاتمتحده برای ذائقهسازی و سلطهگری فرهنگی در دنیا را بشناسید / مک دونالدیسم فرهنگی
تاریخ انتشار: ۳۱ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۷۳۸۵۶
مسئول کنونی این معاونت خانم «میشل گیودا» است که از سال۲۰۱۹ به این سمت منصوب شد. بسیاری اذعان دارند برنامههای دیپلماسی عمومی ایالات متحده را میتوان حتی به عنوان مهمترین ابزار سیاست خارجی دانست، چرا که به میزان زیادی برای ترویج فرهنگ آمریکایی در سطح جهانی مؤثر بودهاند.
نوک پیکان جنگ نرم آمریکایی
آمریکاییها که پس از ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۳ با حمله به عراق و افغانستان چهرهای خشن از خود به نمایش گذاشتند، توانستند با صرف بودجههای کلان فرهنگی این تصویر مخدوش شده از خود را ترمیم کنند و از دیپلماسی عمومی به عنوان ابزاری برای تبلیغات سیاسی و اقناع افکار عمومی جهان به منظور تأمین منافع و اهداف سیاسی، اقتصادی و امنیتی خود بهره برند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در دیپلماسی عمومی آمریکا مسئله اصلی، ارتباط و گفتوگو با مردم کشورهای مختلف برای اثرگذاری فرهنگی است. یکی از مهمترین برنامههای معاونت دیپلماسی عمومی، جذب دانشجویان خارجی و کمک برای بورسیه شدن نخبگان فکری از سایر کشورهاست. این طرح که فولبرایت نام دارد از سال ۱۹۴۶ آغاز و در سال ۲۰۱۰ روی عراق متمرکز شد. از سوی دیگر، ایالات متحده در قالبهای مختلف ازجمله حضور در (انجیاو)ها و همچنین تأسیس دانشگاه و مراکز علمی مختلف این کار را به صورت دقیق انجام میدهد. برنامههای مردممحور ازجمله تأسیس و راهاندازی مراکز رسانهای در کشورهای مختلف، حمایت از رسانهها و آموزش گروههای مختلف از مهمترین برنامههای این معاونت است. همچنین با تأسیس مراکز یا فضاهای آمریکایی شامل کتابخانه، رسانه، فیلم و مدیا در کشورهای مختلف راه برای تعامل گسترده فرهنگ آمریکا با مردم نقاط مختلف جهان فراهم شده است.
کل بودجه فولبرایت در سال مالی ۲۰۱۸ بیش از ۳۹۷میلیون دلار ارزیابی و مهمترین جامعه هدف دانشجویان، دانشپژوهان، معلمان عنوان شده است. یکی دیگر از مهمترین مباحث مطرح در زمینه ترویج فرهنگی لیبرالی ایالات متحده برنامه آموزش زبان انگلیسی در کشورهای مختلف است که از طریق حمایت مستقیم از این برنامه مبانی فکری آمریکایی به عنوان یک الگوی برتر در جهان تئوریزه میشود.
زنان، جزو جامعه هدف تهاجم فرهنگی
برنامه تبادل جهانی کارشناس در پاکستان (۲۰۱۰) نیز یکی از مهمترین برنامههای آمریکاست که در سال ۲۰۱۷ مبلغ ۴.۲۲میلیون دلار برای آن هزینه شد. همین برنامه سال ۲۰۱۷ در تونس برگزار شد و ۳.۴۷میلیون دلار را به خود اختصاص داد. یکی دیگر از حاشیهسازترین برنامههای فرهنگی، تدوین برنامههایی برای تبریک نوروز و حلول ماه رمضان و یا مناسبتها و اعیاد مهم است که در دستور کار قرار دارد. معرفی ایدهها و ارزشهای آمریکایی در برنامههای تلویزیونی کشورهای مختلف نیز یکی از اساسیترین برنامههای رسانهای آمریکاست که عمدتاً توسط نیروهای بومی داخل کشورها انجام میشود. این نیروهای بومی با حمایتهای مالی آمریکا مهمترین پازل رسانهای در تکمیل پروژههای فکری ایالات متحده محسوب میشوند. پروژههای مربوط به زنان یکی از مهمترین پروژههای دیپلماسی عمومی ایالات متحده است که توسط آژانس توسعه بینالمللی ایالات متحده برگزار میشود و در آن، مباحث روز زنان مورد بررسی قرار میگیرد. آموزش مهارتهای رهبری زنان، به عنوان کلید موفقیت در حمایت از زنان در فعالیتهای این آژانس برجسته شده است. مهمترین شاخصه این برنامهها، فراگیر بودن، حضور بازیگران معروف و مباحث مربوط به عدالت اجتماعی است. این برنامهها که همراه با بحث و گفتوگو با آمریکاییها انجام میشود به منظور تربیت رهبران زن در جهان انجام میشود. یکی دیگر از مهمترین این موضوعات درزمینه مباحث مربوط به حقوق بشر مانند همجنسبازان و... است. پروژه تک وومن (زنان فنی) نیز با برگزاری جلسات هدفمند و رویدادهای ویژه برای سفر به واشنگتن دیسی به مدت پنج هفته تلاش میکند با شناسایی و توانمندسازی زنان در عرصه علم، فناوری، مهندسی و ریاضیات از طریق فناوری و فضاهای مجازی، زنان همفکر با خود را تحت حمایت قرار دهد.
خبرنگار: زینب اصغریان
منبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: ترین برنامه دیپلماسی عمومی کشورهای مختلف ایالات متحده مهم ترین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۷۳۸۵۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
(تصاویر) M۱۰ Booker؛ جدیدترین زره پوش ارتش ایالات متحده
خودروی رزمی M۱۰ بوکر (M۱۰ Booker) رسماً بخشی از ارتش ایالات متحده شد. بوکر – که از لحاظ ظاهری شبیه یک تانک کوچک است – برای تقویت نیروهای پیاده نظام سبک ارتش، چتربازان و واحدهای کوهستانی طراحی شده است و دارای گلولهای است که هزاران ساچمه تنگستنی را به سمت نیروهای زره پوش سبک دشمن پرتاب میکند.
به گزارش روزیاتو، M۱۰ بوکر در ۱۸ آوریل ۲۰۲۴ در مراسمی در آبردین پرووینگ گراند، مریلند به خدمت ارتش معرفی شد. خانواده دو سرباز که بوکر به نام آنها نامگذاری شد – سرباز رابرت دی. بوکر و گروهبان استیون اَی. بوکر – هر دو برای تماشای مراسم حضور داشتند. نام این خودرو زرهی Another Episode انتخاب شده که برگرفته از تانک شخصی گروهبان بوکر در عملیات آزادی عراق است.
اولین بوکرهای M۱۰ به دست بخش اصلی واکنش سریع ارتش، لشکر ۸۲ هوابرد خواهند رسید. خودروهای رزمی بوکر جدید لشکر ۸۲ به گردان سوم، هنگ ۷۳ سواره نظام تحویل داده خواهند شد. این گردان احتمالاً به عنوان واحد زرهی سنتی لشکر، گردان ۳، زره ۷۳ تغییر پرچم و نام خواهد داد – که بازتابی از تغییر در مأموریت این واحد از شناسایی به پشتیبانی پیاده نظام است. این واحد زرهی تا همین اواخر، خودروهای زرهی سبک LAV-۲۵ را به صورت امانتی از تفنگداران دریایی ایالات متحده به عنوان یک گزینه موقتی تا زمانی که چیزی شبیه به M-۱۰ به میدان بیاید، استفاده میکرد. این یگان تا تابستان ۲۰۲۵ گروهی متشکل از ۱۵ تا ۲۰ بوکر را در اختیار خواهد گرفت.
پیش بینی میشود که ارتش ایالات متحده تا سال ۲۰۳۵ بیش از ۵۰۴ دستگاه بوکر M۱۰ خریداری کند. از این خودروها برای ایجاد گردانهای زرهی در لشکرها و تیپهای پیاده نظام سبک استفاده میشود که در غیر این صورت هیچ وسیله نقلیه زرهی ندارند.
M۱۰ بوکر بخشی از روند رو به رشد ارتش ایالات متحده در نامگذاری خودروهای زرهی نه به نام ژنرالها – مانند تانک M۴ Sherman یا خودروی رزمی M۲ Bradley – بلکه به نام درجه داران است. M۱۰ از سنت نامگذاری خودروی دفاع هوایی M۲۴۷ Sergeant York متعلق به دهه ۱۹۸۰ (که در طول توسعه لغو شد) و خودروی رزمی پیاده نظام M۱۱۲۶ Stryker که در حال حاضر در حال خدمت است پیروی میکند.
بوکر به نام دو درجه دار ارتش که در جنگ عراق جان باختند نامگذاری شده است. اولین نفر سرباز رابرت دی. بوکر یکی از اعضای هنگ ۱۳۳ پیاده نظام، لشکر ۳۴ پیاده نظام بود. با توجه به متن اهدای مدال افتخار بوکر، در آفریقای شمالی در ۹ آوریل ۱۹۴۳، او با تانک خود پیشروی کرده و با مسلسل سبکش به دو ایستگاه مسلسل دشمن، علیرغم آتش سنگین آن ها، شلیک کرد. بوکر یکی از این موقعیتها را نابود کرد، قبل از اینکه دو بار زخمی شود – که زخم دوم جان او را گرفت. بوکر سپس گروه خود را هدایت کرده و قبل از اینکه بر اثر جراحات جان خود را از دست بدهد، آتش آنها را هدایت کرد.
شصت سال بعد، گروهبان استیون بوکر – عضو یگان زرهی ۱- ۶۴، تیم رزمی تیپ ۲، لشکر ۳ پیاده نظام – در طول عملیات آزادی عراق، صلیب خدمات ممتاز را به دست آورد. در ۵ آوریل ۲۰۰۳، گروهبان بوکر در حین پیشروی به سمت فرودگاه بین المللی بغداد، در حالی که در معرض آتش دشمن قرار داشت، هدایت نیروهای خود را بر عهده داشته و نیروهای عراقی را هدف قرار میداد. او به خاطر نابود کردن یک زره پوش دشمن مورد تحسین قرار گرفت. بوکر در حین این پیشروی هشت کیلومتری به شدت مجروح شد و در ادامه جان سپرد.
توپ تهاجمیM۱۰ بوکر شبیه یک تانک است، با طرح معمولی تانک که از یک شاسی زرهی، برجک زرهی با توپ اصلی و یک سیستم حرکتی شنی دار تشکیل شده است. علیرغم شباهت به تانک، ارتش ایالات متحده قویاً معتقد است که M۱۰ یک تانک نیست و از آن به عنوان وسیله نقلیه رزمی بوکر یا BCV یاد میکند.
M۱۰ با وزن تقریبی ۳۸ تا ۴۲ تن به طور قابل توجهی سبکتر از تانک اصلی جنگی ۷۳ تنی M۱A۲ SEPv۳ است. به طور سنتی، خودرویی مانند M۱۰ یک تانک سبک در نظر گرفته میشود. تانکهای سبک عموماً برای شناسایی، نظارت و کاوش در مواضع دشمن استفاده میشوند. با این حال، میدان نبرد مدرن چنان مملو از تهدیدات است – از پهپادهای پرسه زن گرفته تا موشکهای ضد تانک و سلاحهای ضد تانک دوش پرتاب- که مفهوم تانک سبک منسوخ شده است.
در عوض، M۱۰ بیشتر شبیه مفهوم توپ تهاجمی است که توسط ارتش آلمان در جنگ جهانی دوم پیشگام بود. توپهای تهاجمی وسایل نقلیه زرهی هستند که قدرت شلیک توپ اصلی خود را در اختیار پیاده نظام قرار میدهند تا از آنها در حمله و دفاع پشتیبانی کنند و از تحرک خود برای هجوم از یک نقطه به نقطه دیگر استفاده مینمایند. در یک حمله، BCV از توپ اصلی ۱۰۵ میلیمتری خود برای نابود کردن پناهگاههای دشمن، ایستگاههای مسلسل، استحکامات و سایر دفاعهایی که میتوانند جلوی پیشروی پیادهنظام را بگیرند، استفاده میکند. در نقش تدافعی، بوکرها از تحرک خود برای پاسخ سریع به هجوم دشمن استفاده کرده و خود را در امتداد محور پیشروی قرار میدهد.
توپ اصلی M۳۵ خودرو زرهی M۱۰ بوکر احتمالاً از همان مهمات ۱۰۵ میلی متری M۶۰A۳ Patton منسوخ شده، مدلهای اولیه M۱ Abrams و M۱۱۲۸ Mobile Gun System استفاده میکند. این موضوع به آن توانایی شلیک یکی از مرگبارترین گلولههای ضد تانک موجود در ارتش ایالات متحده را میدهد – گلوله موسوم به Armored Piercing, Fin Stabilized, Discarding Sabot Tracer. گلوله M۹۰۰ با قابلیت نفوذ در زره و بالچه دار، یک پرتابه بزرگ و دارت مانند با کلاهک ساخته شده از اورانیوم ضعیف شده است که از یک توپ ۱۰۵ میلی متری شلیک میشود. این گلوله احتمالاً قادر است به زره تانکهای فعلی روسیه و سایر خودروهای زرهی این کشور نفوذ کند.
گلوله دیگر، M۱۰۴۰، یک گلوله ۱۰۵ میلی متری بدون نوک است که با بیش از ۲،۰۰۰ ساچمه تنگستن پر شده است. پوکه گلوله M۱۰۴۰ برای ناتوان کردن یا کشتن نیمی از یک جوخه پیاده نظام ۱۰ نفره دشمن در بردهای ۱۰۰ تا ۳۰۰ متری طراحی شده است. ارتش این اثر را «مانند یک گلوله ساچمهای» توصیف میکند. M۱۰۴۰ در حال تولید نیست، اما احتمالاً موجودی لازم از آن برای استفاده در زمان جنگ وجود دارد. گلولههای کنیستری به دلیل فرسودگی زیادی زیادی که در لوله توپ ایجاد میکنند، به ندرت استفاده میشوند.
M۱۰ بوکر خودروی زرهی خود پیاده نظام خواهد بود که برای پشتیبانی از پیاده نظام سبک در حمله و دفاع طراحی شده است. نیروهای زمینی همچنان نقطه قوت سنتی پیاده نظام را حفظ میکنند، اما با یک خودرو زرهی با تحرک بالا و قدرت ضربه شدید تقویت میشوند. اولین دسته متشکل از ۱۵ تا ۲۰ زره پوش بوکر تا سال ۲۰۲۵ در یگان هوابرد ۸۲اُم عملیاتی خواهند شد.